cebimdeki öyküler 3
hep tv de programcı olmakdı isteğim.
gelecek planımda sıla elinde kamera fotoğraf makinası haber peşindeydi.kargo pantolonlarla.
uğur dündar önder hatta pirimizdi.
lise sonda biyoloji hocasıydı galiba yada fizik kim nereyi seçecek diye sordu.
baktım arkadaşlarım çok iddealı..herkes dr,mühendis,siyasetci,bişiler .
ben diyemedim ben basın istiyorum diye.
kızarırdım sıksık.
utanırdım kendimden.hepimizin aklı bir karış havadaydı.ama benimki ne bir karışı sanırım onlarca karış havada.
sana tıp yakışır dedi hoca.ben yalakalanma adına ah evet dedim idealim zaten.içimden pispis güldüm.
aklımda üniversie sınavının dışında herşey vardı.
sırt çantaına tıkılmış gereksinimler.
lise bitirme hediyesi olarak söz verilen motorla gezilecek yerler.defterime yazdığım olmayan sevgiliye yazılan yazılar,şiirler,özlemlerim.
yüzümde çıkan koca sivilcenin kaçıncı kanatma aşamasında olduğu.
okaar ilgisizdimki okuldan.hocaların adını bile bilmezdim.
ama ilginç bir öğrenme isteği.devamlı okurdum.ne varsa önmde herşeyi.
sanırım o ders benim geleceğimin adını koydu.
ama en hala mesleğimi arıyorum.bir yerde duydum artistler böyleymiş.
ne olacağını seçemiyenler artist olup herşeyi oynar..her mesleğiyşarlarmış.
onun için heralde çok geç.
mi acaba..
gelecek planımda sıla elinde kamera fotoğraf makinası haber peşindeydi.kargo pantolonlarla.
uğur dündar önder hatta pirimizdi.
lise sonda biyoloji hocasıydı galiba yada fizik kim nereyi seçecek diye sordu.
baktım arkadaşlarım çok iddealı..herkes dr,mühendis,siyasetci,bişiler .
ben diyemedim ben basın istiyorum diye.
kızarırdım sıksık.
utanırdım kendimden.hepimizin aklı bir karış havadaydı.ama benimki ne bir karışı sanırım onlarca karış havada.
sana tıp yakışır dedi hoca.ben yalakalanma adına ah evet dedim idealim zaten.içimden pispis güldüm.
aklımda üniversie sınavının dışında herşey vardı.
sırt çantaına tıkılmış gereksinimler.
lise bitirme hediyesi olarak söz verilen motorla gezilecek yerler.defterime yazdığım olmayan sevgiliye yazılan yazılar,şiirler,özlemlerim.
yüzümde çıkan koca sivilcenin kaçıncı kanatma aşamasında olduğu.
okaar ilgisizdimki okuldan.hocaların adını bile bilmezdim.
ama ilginç bir öğrenme isteği.devamlı okurdum.ne varsa önmde herşeyi.
sanırım o ders benim geleceğimin adını koydu.
ama en hala mesleğimi arıyorum.bir yerde duydum artistler böyleymiş.
ne olacağını seçemiyenler artist olup herşeyi oynar..her mesleğiyşarlarmış.
onun için heralde çok geç.
mi acaba..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder