28 Şubat 2014 Cuma

neden takılıyım 4-5 yaşlarıma.
ikide bir rüyalarımda.
insan uykusunda
güneşin yüzünü yaktığını
sabah güneşinin kapalı gözlerinden içeri süzüldüğünü duyumsarmı.
bahçenin ortasındaki kırık taşlardan örülü ince yolda yürür mü..
zambakların kokusu burnunu sızlatır mı böyle..
bakar mı mavisine gömüldüğü mine çiçeğine hayranca.


yaşamın geriye dönük kaleydoskobu bu.
çevirdikce renkler
ve
şekiller.
umut.
beklenti.
gelecek örüntüsü..



oy benim çocuk yanım..
oy benim bitmeyen takılı kaldığım hayallerim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder