ben nezaman delirdim bulamıyorum..
uzanıyorum kanapeye kendime psikanaliz yapmaya çalışıyorum..
git diyorum çocukluğuna git.zaman makinası geriye sarıyor..12-11-19-7-5-4-3
dörtte kalıyorum.herşey 4de öbeklenmiş..
anne hasta akasya ses etmemek gerek
anne hasta akasya ağlamamak gerek
acıkmamalısın
susamamalısın
acıkırsan dut var yersin.susarsan dolapda meyva suları sen ablasın artık içebilirsin..
sabahları gün doğumunu karşılamaya bahçeye gidiş.kuşların sesi.çiçeklerin silkinerek kendine gelmesi.
sanırım osıralar aklımın taşalarında oynamalar oldu.renklerle sevdalandık.misketlerin için den geçen güneş ışıkları
eteğimin cebindeki kaleydeskop
ışığın prizmatik koşuşturmaları.
sadece gözümü kapayıp güneş ışıgını göz küremin en dibindeki optik sinirimi sarsarak görmelerim..
denizde doğan güneş
batan güneş
ışıksız gecelerin yakamozu
sinapsisler-kozmoz-analiz-sentez-üstüne protest müzik
onu kaldır klasik olsun
aida çalsın hadi torpil yapayım..
sen akasya değilsin zaten.sen milena sın
yüz güneşe yüz..kafkayla konuş..
suyla bütünleş..bak güneş gözünden akıyor..
günışığı-militan sustun mu______________________________aks
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder