cebimdeki öyküler
etrafa bakındım
ve
aklımı yitirdim önce
ama ordaymış
sehpanın üzerinde..
ceplerim bomboş
cebimde cep
bir notun bile yok..
oysa bilirdin
dudaklarının arasına hapsolmakdı
özgürlüğümün anlamı..
ve
yine sen bilirdin ki
ben nezaman dudaklarında solusam
bir denizin benzi solar soluğunda
çünki
aşkımız mavidir sevgilim
gece laciverte çalarken
yakamozlar yağıyor
meşgule atıyorum
sen le ben dışında herkesi.
tutukla beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder