sıla

denize gelinlik giydirilmez

çocuk
mavibir düşün
kokusunu uzakdan alır.........

neydi yalnızlık
şu karşıdaki geminin
su kesimine değen
denizin yarısımı....


kendimleyim..
sendeyim..
sen ki benim sözcüklerimin sessizliğisin.

offf sevdiğim
yazmadığım mektuplarımda sevgi var
aşk var...
ölümsüzlük gibi bir his ve (basit evet banall)
mobilya takımının rengi var..
o dört duvarın çizdiği eve konulacak..
bak..bakk.
bu da güzel bir tablo
girişteki koridora..nasıl yakışır.

sözler var..hayaller var
daima.
sonsuza kadar
ölünceye kadar
ve
hatta arafda...

mektuplar ihanettir.
sıla.şubat 2012