opera dan

beceriksiz bir yönetmenin,
siyah beyaz ilk uzun metrajlı filmi gibi hayat;
biraz beyaz,
daha çok siyah...
istem dışı dahil olduğum bu senaryoda,
yavaş yavaş açıldı sahnenin perdesi...
ve gözlerimi açar açmaz başladı tantana...
ne zaman ki aynadaki yüzüm yoruldu;
beğenilmeyenleri makasla kesemeyeceğim,
bir film şeridi oldu yaşanmışlıklar...
bir yudum daha almak istedim hayattan,
beceremedim...
içimde, geç kalmış olma duygusu...
bir daha yakalanmaz,
ele geçmez,
yaşanmaz olanın hüznü,
pişmanlığı...
gitmek istediğim tek yer,
kendi geçmişimdi;
gidemedim...

Düzenle