kimkimden akıllı kim bilebilir.
zeka nedir ki.
insan kendinin skalasını bilebilir ki.
şöylemidir olay abiler aplalar..
sen ki bir sözlük kullanıcısı oldun ve birtakım fikirlerin var. bunları nasıl anlatmayı düşünüyorsun, hangi kelimeleri kullanacaksın? öyle ahırdan çıkmış gibi; "lan olm dinlesenize, benim fikrim doğru lan işte laaan!" diye ortalığa giremezsin. üsturuplu olmak için seni bekleyen kelimeler var. işte bir tanesi orada; sessizce, yaşlı gözlerle bekliyor, hasretli gözlerle bekliyor:mesela argüman.
argüman demek iddia demek, tez demek. tdk anlamı bu. ama bir yazıda olsun, sözlü anlatımda olsun, "argüman" demek güç demek, "argüman" demek, iktidar demek. örneklerle inceleyelim:
(entel dantel gelişmişiz ya kullanmamız gerekki aklımızı anlasınlar değil mi..
sonra gelsin şakaşukacılar.)
"bu sacmaligi soyleyen yazar arkada$larimiz okuduklarini da anlamiyorlar, $a$kinliktan ne yapacaklarini bilemiyorlar. her $eyden once, bana geldiginiz argumanlara bakalim. bu argumanlariniz o kadar sakat, o kadar zavalli ki, bunun bilincinde ol(a)mamaniz bile beni ciddi uzuyor. oyle ki; ulkem ve insanlik adina utaniyorum!
bilmem jeton dustu mu, yoksa ko$eli mi? kapi$? (ya da buna benzer birtakım mizahi ve laf sokucu son paragraf örnekleri)"
şimdi, bu paragrafı "argümansız" oku, mesela "sav" koy, ne oluyor; "her seyden once bana geldiginiz savlara bakalim, bu savlariniz çok sakat, çok yanlış be kankitsu ehe ehehö". gördün mü? cümleyi ciddi bir şekilde bitirmek bile mümkün olamadı. çünkü, "sav" kelimesi cücük gibi, ufacık, minicik ve turşucuk gibi görünüyor. oturmadı oraya, yakışmadı, uymadı.
yani, "senin argumanlarin ne, bana argumanlarinla gel" diye bi soru duyduğun an, ister istemez, "mınakoyim nereye koydum lan argümanlarımı" diye sağına soluna, pantolonunun ceplerine bakmak mecburiyetindesin. çünkü yani, "argüman" o kadar etkili. "bana geldigin argumanin nerde" diyo adam. "otobüsle geldim abi" diyemezsin, o mizahı, o nükteyi sana yaptırtmazlar, yapamazsın. uzun süre kendine gelemezsin.
anam dişim ağrıdı.. son olarak, sonuç cümlemi de eklemeyi unutmuşum özür diliyorum sözlük, son olarak, argümanlarınızı yanına almadan dışarı çıkmayınız, üşürsünüz, hasta olursunuz. argüman, her derde derman
tanımadan insan yargılıyanlar.
yargıcı saygıyla etek öperek kutlayan yalaklar..
tanımak ..tanımaya çalışmak kaybettirmez hiçbişeyi.
unuttunuz galiba dolu başak eğik olur.
boş başaksa ben neymişim be havalarında dik.
zeka nedir ki.
insan kendinin skalasını bilebilir ki.
şöylemidir olay abiler aplalar..
sen ki bir sözlük kullanıcısı oldun ve birtakım fikirlerin var. bunları nasıl anlatmayı düşünüyorsun, hangi kelimeleri kullanacaksın? öyle ahırdan çıkmış gibi; "lan olm dinlesenize, benim fikrim doğru lan işte laaan!" diye ortalığa giremezsin. üsturuplu olmak için seni bekleyen kelimeler var. işte bir tanesi orada; sessizce, yaşlı gözlerle bekliyor, hasretli gözlerle bekliyor:mesela argüman.
argüman demek iddia demek, tez demek. tdk anlamı bu. ama bir yazıda olsun, sözlü anlatımda olsun, "argüman" demek güç demek, "argüman" demek, iktidar demek. örneklerle inceleyelim:
(entel dantel gelişmişiz ya kullanmamız gerekki aklımızı anlasınlar değil mi..
sonra gelsin şakaşukacılar.)
"bu sacmaligi soyleyen yazar arkada$larimiz okuduklarini da anlamiyorlar, $a$kinliktan ne yapacaklarini bilemiyorlar. her $eyden once, bana geldiginiz argumanlara bakalim. bu argumanlariniz o kadar sakat, o kadar zavalli ki, bunun bilincinde ol(a)mamaniz bile beni ciddi uzuyor. oyle ki; ulkem ve insanlik adina utaniyorum!
bilmem jeton dustu mu, yoksa ko$eli mi? kapi$? (ya da buna benzer birtakım mizahi ve laf sokucu son paragraf örnekleri)"
şimdi, bu paragrafı "argümansız" oku, mesela "sav" koy, ne oluyor; "her seyden once bana geldiginiz savlara bakalim, bu savlariniz çok sakat, çok yanlış be kankitsu ehe ehehö". gördün mü? cümleyi ciddi bir şekilde bitirmek bile mümkün olamadı. çünkü, "sav" kelimesi cücük gibi, ufacık, minicik ve turşucuk gibi görünüyor. oturmadı oraya, yakışmadı, uymadı.
yani, "senin argumanlarin ne, bana argumanlarinla gel" diye bi soru duyduğun an, ister istemez, "mınakoyim nereye koydum lan argümanlarımı" diye sağına soluna, pantolonunun ceplerine bakmak mecburiyetindesin. çünkü yani, "argüman" o kadar etkili. "bana geldigin argumanin nerde" diyo adam. "otobüsle geldim abi" diyemezsin, o mizahı, o nükteyi sana yaptırtmazlar, yapamazsın. uzun süre kendine gelemezsin.
anam dişim ağrıdı.. son olarak, sonuç cümlemi de eklemeyi unutmuşum özür diliyorum sözlük, son olarak, argümanlarınızı yanına almadan dışarı çıkmayınız, üşürsünüz, hasta olursunuz. argüman, her derde derman
tanımadan insan yargılıyanlar.
yargıcı saygıyla etek öperek kutlayan yalaklar..
tanımak ..tanımaya çalışmak kaybettirmez hiçbişeyi.
unuttunuz galiba dolu başak eğik olur.
boş başaksa ben neymişim be havalarında dik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder