ilk önce

ilk önce yalnızlığı seçtik,
daha sonra başka bir seçeneğimiz kalmadı!"
..

sen yürek aralığını karanlık dünyadan sakın
ben, en kara(nlık) yerlerini öpüyorum dünyanın..

yalnızlık dediğinde bir soluk duracaksın
en koyusu son mum sönünce düşer
öptüğün her beyazda kanıyorsa dudağın
morarmışsa yer yer ölmektedir gelinlik
mum sönerse ansızın ölür bütün şâirler
balıkların karaya vuruşu gibi
vururlar aşkın kıyısına
ölür bütün şâirler aşk vurmuşsa kalbinden..

devrilince hokka dökülünce mürekkep
divit-kaleme yüklenir suçu her lekenin
dokunmuşsan bir kez, boşa medet dilemek
zaten bir kalbe gitmekse kelimenin kaderi
ne diviti sormalı, ne kırmalı kalemi..

râm olmuşsa dil, derin susuşa
güftesiz şarkıların icrâda yoksa yeri
mihnetse bestesine tel titreten her ses
beyhudedir naz makamı notalardan şikâyet
yara açmak marifetse şu ikisi yetmeli;
hedefsiz her kelime, kör ve sessiz bir kurşun
çünkü
en çok da aşk vururmuş şairleri kalbinden!.