geceler yar yar

sıla

Bir gece daha yaklaşıyor günün ıssızlaşan sessizliğinde..Bir gün daha sıkışıp kalıyor geceye dönen çarkların dişlisinde..Her şey darmadağınık şimdi..gün ortası karmaşalar gün sonu koşuşturmalar..Toparlanmak için beklenen zaman geceye ertelenmiş emanet anlar..yaklaşıyor işte yine gece..

Gece...huzur...
Gece...hüzün...
Gece...dingin...

Gecesizler bilmez gecenin gizem dolu derinliğinde neler gizlendiğini..Karanlık örtüler altında ne göz alıcı düşler parlatıldığını...

Gece...düş...
Gece...umut...
Gece...buluş...

Gecelerin dilinden anlamayanlar bilmezler .karanlığında ne tarifsiz sözler söylendiğini...Bir solukta demlenmiş şiirlerin ,yürekleri nasıl lime lime ettiğini...

Gece...şiir...
Gece...roman...
Gece...hayat...

Sen ki bir gece yarısı usulca süzülmüştün düşlerime...”ben değil sen beni aldın düşlerine “diyen asi çıkışına inat yinede açmadım gözlerimi ...seni aldığım düşüm bitmesin diye...

Gece...kayıp...
Gece...ayıp...
Gece...ayık...

Gece ayıklığında sevmiştim seni...en sarhoş düşlerimde..ellerim zig zaglar çizerken kağıtlar üzerinde...sarhoşluğuma sığınarak bıraktım en ayıp ...en kayıp kelimeleri üzerine...

Gece...iz...
Gece...giz...
Gece...sensiz...

Sen yine benden habersiz düşeceksin yollara..gecenin içinden geçeceğini düşünmeden...geceye değmeden, ilişmeden geçip gideceksin düşlerimden...
Bir izin kalacak ardında...karanlıkta görülemeyen binlerce iz gibi ...belirsiz...tanımsız izler...

Bir geceye dost olan aydınlık gözler görecek ancak geceden geçtiğini...
Bir de ben...
Gece ...ben...
Ben .... gece... ny.dc