Çoğu kez bir karmaşanın orta yerinde bir başımıza kalıveririz.Ne yana dönsek bizi boğar, adını koyamadığın bir hüzün.
Boğazında düğümlenir koca bir yumruk, ha kesildi ha kesilecek soluğun.
İstersin ki biri çıkıp gelsin sen söylemeden anlayıversin; ya da kimse dokunmasın
Saatlerce konuşmak istersin veya susmak ömür boyu...
Neye dokunsan kuruyacak sanırsın.
Sen çok şeye yetecek gücün kendinde olduğunu bilirsin...bilirsinde bulamazsın
bazen işte kendine çıkar yol. Kaybolursun gücünde.
Anlaşılmazsın anladığın kadar. Ya da anlaşılmamaktan korkarsın.
Bazen olur işte...Hepimize değiverir karmaşa
Yeneriz, yendiğimiz her zor gibi. Elbette yeneriz. Biz neleri yenmedik ki. .yendik di mi..ny
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder