çağırmayalı uzundur zaman sevgilimyadırgama sözlerimin üstü kapalı
25 yaşın dayanılmaz yorgunluğu sinmiş
ağır ağır ilerleyen dengesiz bir minibüs gibi hayat
dün muhalif bekarlar, bugün evli devlet adamlarıydık
tramvaylarda mahşeri ramazan kalabalığı ve
âh sevgili Tanrım! seslenişim gücendirmesin ama
Hepimiz leş gibi ter kokuyorduk, affet
kuracağım hiçbir cümleyi sevemem sevgilim
garipseme buyruklarımı hiçbiri ilahî değil
gözlerine bakıp geçecek diyemem
otuzuma gelince ölecek gibiyim, sabret.
biz en çok mesihliğe oynarız atımızı
ezilmişlik bizi yüceltir, sokaklar daralırsa da
derin bir nefes al ve asla verme elini
zindandan yazarsın şiirlerini, az gayret.
bu gecenin bana uyku getireceği yok sevgilim
güneşi bekleyeceğim, çözülecek belki örgüleri
25 yaşımın kırışıklığı düşüncelerim gibi
terk etmeye hazırım ekmek teknesini.
saat de bekliyor geleceğini
otuzuna varınca ölecekmişim sanki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder