ben

bir zamanlar bir akasya çiçeği varmış.
narin bir çiçek sanırmış kendini.
insanlarında onu narin gördüğünü sanan.
ama bir gün saygısızca ve hasetle ezmeye çalışmışlar onu.
üşümüş
içi titremiş.
sevgisizlik hertürlü darbeden ağır gelmiş.
kurumaya bırakmış kendini.





Giderdim…

Bazen bir an için kalkıp gitme, bağları koparma cesaretini buluyorum kendimde. Keşke nereye gideceğimi bilsem. Herhalde giderdim.[/I]



Sana gel demiyorum. Bu öykü yanlış oldu, otur baştan yazalım diyorum.